Pau : Ngayun lang nakwento ng lolo ko eh mas nauna pa pala siyang nakarating ng buwan kesa kela Armstrong, Ganung kalayo narating ng lolo ko!
Vin : Wala yan sa lolo ko, yung lolo ko madalas mamasyal yun sa Mars, minsan nagmemerienda lang sila dun tapos babalik na agad, back and forth.
Ron : Mga lolo nyo mga house boy, mga hindi gala eh. Wala yang mga lolo nyo sa lolo ko, nagpunta na ng araw
Vin & Pau : Pano nangyare un? pambihira eh ang init init nun eh! dapat sunog na un!
Ron : Witness nga ako eh nung pag balik ng lolo ko , hinawakan ko anlamig lamig pa e
Vin & Pau : Pano nangyare un?
Ron : Eh pumunta sila dun gabi eh
Nyahahahahahahahahahahahah!
Palabuan Ng Mata
Pau : Yung lolo ko anlabo ng mata, tirik na tirik ang araw di makabasa, kelangan pa manalamin tsaka kelangan pa ng flashlight para lang makabasa, Ganung kalabo ang mata ng lolo ko!
Vin : Ang linaw pa ng paningin ng lolo mo, lolo mo ba palakain ng kalabasa? yung lolo ko mas malabo mata, tanghaling-tapat, tirik na tirik ang araw, Isang dangkal ang kapal ng salamin, dala-dalawa pa ang flashlight para lang makabasa, Ganung kalabo ang mata ng lolo ko!
Ron : Mga lolo nyo ba may sa pusa? ang lilinaw ng mata eh. Wala yang mga lolo nyo sa lolo ko, Tanghaling tapat, tirik na tirik ang araw, buong muka nun nakasalamin na, ung ilaw na nkatutok ung pang concert, di pa din makabasa-basa
Vin : Pano nangyare un? Pambihira yang lolo mo sa dami nun di pa din makabasa-basa?!
Ron : Eh hinde talaga marunong magbasa eh
Ahahahahahahahahahahahah!
